کم کم زمان آن رسیده که ذهنیت خود نسبت به تاتا را عوض کنید. این خودروساز هندی تا همین چند سال پیش محصولاتی با قیمت پایین و تکنولوژی نه چندان پیشرفته برای بازار شبه قاره هند تولید می کرد و هر از چندگاهی هم نیم نگاهی به صادرات آن ها به بازارهای مشابه کشور خود داشت. ولی عزم راسخ سران امپراتوری تاتا در تبدیل برند خودروسازی تاتا به یک برند بین المللی که با ارائه یکی ارزان قیمت ترین خودروهای تولیدی دنیا با نام نانو آن هم با قیمت ۲۵۰۰ دلار کلید خورد، روحی تازه در کالبد این خودروساز دمید. تاتا در قدم بعدی برند اشرافی جگوار را خریداری کرد تا بیش از پیش بر سر زبان ها بیفتد. حالا هم نوبت به موتوشوی بین المللی ژنو رسیده تا شاهد رونمایی از یک مفهومی بدیع با نشان تاتا باشد.

نمای ظاهری جذاب این مفهومی جدید که Pixel نام داشته و برپایه نانو طراحی شده است، به لطف بهره گیری از مشخصه های بارزی همچون شیشه پانورامیک جلو، درب های برشی و چراغ های آینده نگرانه جلو و عقب، پیش نمایشی است از آینده این برند هندی. کابین این خودرو نیز برخلاف ابعاد جمع و جور بدنه بسیار جادار بوده و به گفته مسئولین تاتا فضای کافی برای ۴ سرنشین بزرگسال را ارائه می دهد. از جمله بارزترین مشخصه های کابین ساده ولی در عین حال آینده نگرانه پیکسل نیز می توان به بهره گیری از مواد با کیفیت و همچنین سیستم اطلاعات و سرگرمی آن اشاره کرد.

تاتا برای پیشرانه مفهومی پیکسل یک موتور ۳ سیلندر ۱٫۲ لیتری توربودیزل قرار داده شده در قسمت عقب را در نظر گرفته که مجهز به فناوری استاپ/ استارت می باشد. هنوز اطلاعات عملکردی این خودرو منتشر نشده ولی تاتا مدعی است مصرف سوخت پیکسل در سیکل ترکیبی برابر با ۳٫۴ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر بوده و در هر کیلومتر هم فقط و فقط ۸۹ گرم آلاینده زیست محیطی CO2 تولید می کند.

در نهایت نیز باید به تجهیز پیکسل به سیستم Zero Turn Torodial Traction-Drive اشاره کرد که شعاع چرخش این کوچولوی شهری را به رقم قابل توجه ۲٫۶ متر! کاهش می دهد.

بد نیست در پایان مطلب تلنگری هم به خودروسازان وطنی بزنیم. خودروسازانی که معرفی یک برند و خودرو «مثلا» ملی را سقف آرزوهای خود می بینند، هرچند در معرفی همان محصول ملی که در نهایت مشخص می شود طراحی آن کار ایتالیایی ها است، موتور آن حاصل همکاری با آلمانی ها است و فناوری بکار رفته در آن نیز به محصولات «دهه هزار و نه صد و بوق» فرانسه و کره باز می گردد نیز نمی توانند آن گونه که شایسته «به اصطلاح» بزرگترین خودروسازان خاورمیانه است، عمل کنند. ایران خودرو که پس از گذشت یک دهه، عمده فعالیت های خود را به کوچک و بزرگ تر کردن چراغ عقب سمند معطوف ساخته و به نظر می اید به هیچ عنوان در فکر ارائه نسل دوم آن نیست. رانا هم که مثلا قرار است به زودی به سبد خرید ایرانی ها اضافه شود، اما به چه قیمتی، هنوز معلوم نیست!

در طرف مقابل هم از پراید که دیگر حرفی برای گفتن باقی نگذاشته بگذریم، می رسیم به مینیاتور. آخ، ببخشید، تیبا! با ظاهری نامانوس که بیشتر شبیه «…» می باشد تا یک آهوی زیبا، این افتخار ملی از همان ابتدا هم معلوم نبود با خودش چند چنده! از تاخیر یک، دو یا سه ماهه نه، بلکه چند ساله در فرآیند تولید و تحویل گرفته تا قیمت تمام شده، همگی نشان دهنده فاکتورهایی هستند که یک خودروساز را به اوج قله های موفقیت می رسانند!

زمانی کره ای ها را مثال می زدیم که با وجود این که فعالیت های خود در عرصه خودرو را هم زمان با ما آغاز کرده اند، عملا چندین و چند سال از ما جلوتر هستند. حال باید با چشم حسرت به پیشرفت هندی ها بنگریم. هندی هایی که زمانی سیستم حمل و نقل شهری شان خلاصه می شد به ارابه، سه چرخه و اتوبوس های شهری درب و داغونی که مسافر از سر و کولشان می بارید! ولی حال به جایی رسیده اند که محصولی در حد و اندازه های جهانی معرفی می کنند. آیا هنوز زمان ان نرسیده که در رویدادهای این چنینی شاهد رونمایی از خودرویی وطنی در حد و اندازه های جهانی باشیم؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: